1.Կատակներն օգնում են...

Եթե Դուք պարբերաբար կատակում եք Ձեր բալիկի հետ, ապա դրանով նպաստում եք նրա սոցիալական ինտեգրման գործընթացին: Երբ ծնողները կատակում և խաղում են երեխայի հետ, նրանք նպաստում են երեխայի ստեղծագործական զարգացման, նոր ընկերներ ձեռք բերելու և սթրեսը հաղթահարելու գործընթացներին

2. Եղեք պոզիտիվ...

Այստեղ զարմանալու ոչինչ չկա: Այն ծնողները, ովքեր երեխաների հանդեպ ունեն բացասական և կոպիտ վերաբերմունք, մի գեղեցիկ օր նկատում են, որ իրենց երեխան բավական ագրեսիվ է: Այստեղ ծնողները պետք է լինեն հնարավորինս նրբանակատ, որովհետև 5 տարեկան հասակում ի հայտ եկող ագրեսիվ գործընթացները դրսևորվում են նաև չափահաս տարիքում, անգամ զուգընկերոջ հետ հարաբերություններում: Այնպես որ, քանի դեռ ուշ չէ հրաժարվեք «ջղայն ծնող, ջղայն բալիկ, ավելի ջղայն ծնող» շղթայից և Ձեր երեխային պարգևեք բարի հուշեր և դրական էներգիա: 

3. Փորձեք օբյեկտիվորեն բարձրացնել երեխայի ինքնագնահատականը

Հետազոտությունները ցույց են տալիս, որ «ապրումակցումը» համարվում է մարդկային մեծ ձեռքբերում, ինչն օգնում է երեխայի դաստիարակության գործընթացում: Այն իր մեջ պարունակում է ուշադրություն, մտքերն ու էմոցիաները կառավարելու կարողություն, ինչպես նաև թույլ է տալիս հասկանալ դիմացինի էմոցիաներն ու խնդիրները և նպաստել դրանց լուծմանը: Ծնողները պետք է ունենան նման կարողություններ, որպեսզի առավել հեշտ կարողանան օգնել երեխաներին հաղթահարել տարբեր խնդիրներ, ինչպես նաև օրինակ ծառայել տարաբնույթ իրավիճակներում:

 

4. Ազատ թողեք երեխաներին ...

Երբ երեխաները ցանկանում են «լքել ընտանեկան բույնը», ապա պետք է նրանց բաց թողնեք: Հետազոտությունները ցույց են տալիս, որ առաջին կուրսի այն ուսանողները, ում ծնողները դժվարությամբ են իրենց «ազատ արձակում» առավել անհանգիստ ու փակ են, քան այն ուսանողները, ում ծնողները առավել մեծ ազատություն են տալիս իրենց երեխաներին: Սա բնականաբար չի նշանակում, որ մինչև 18 տարին լրանալը պետք է ազատվել երեխաներից, բայց նաև չի նշանակում, որ պետք է ամեն ինչում կուրորեն ուղղորդել նրանց:

 

 

5. Անընդհատ «ամրացրեք» Ձեր ամուսնական կապը...

Արեք ամեն ինչ որպեսզի երեխայի ծնվելուց հետո ձեր փոխհարաբերությունները չթուլանան: 2011թ. մայիսին իրականցրած հետազոտությունների հիման վրա պարզվել է, որ այն ծնողները, ովքեր տուժվում են ոչ ստաբիլ փոխհարաբերություններից, անմիջական ազդեցություն են ունենում երեխաների հանգիստ քնի խանգարմանը:

Նույն հետազոտությունները ցույց են տվել, որ ամուսնական փոխհարաբերությունների խնդիրները անմիջականորեն ազդում են երեխաների հոգեկան կարողություններին: Եթե խնդիրնեն ի հայտ են գալիս մինչև երեխայի 9 ամսականը, ապա 18 ամսականին մոտ երեխան ունենում է քնելու հետ կապված լուրջ խնդիրներ:

 

6. Հոգ տարեք Ձեր հոգեկան առողջության մասին...

Եթե կասկածներ ունեք, որ աստիճանաբար հայտնվում եք դեպրեսիայի մեջ, ապա Դուք ունեք օգնության կարիք: Ինչը ՞կօգնի ոչ միայն Ձեզ, այլ նաև կնպաստի Ձեր փոքրիկի առողջ ապրելակերպին: Փորձը ցույց է տալիս, որ նյարդային մայրիկները չեն կարողանում դաստիարակել իրենց երեխաներին, իսկ փոքրիկների լացը չափազանց զայրացնում է նրանց: Դեպրեսիվ մայրիկները հիմնականում իրականացնում են բացասական դաստիարակում, արդյունքում սեփական երեխաներին գցելով սթրեսի մեջ, իսկ նման երեխաները հաճախ լինում են առավել թույլ և խոցելի: Սակայն պետք չէ հուսալքվել, քանի որ անգամ հոգեբանակն լուրջ խնդիրներ լուծելուն զուգահեռ, կարելի է դաստիարակել առողջ և երջանիկ բալիկ:

7. Սիրելի մայրիկներ, քնքշորեն վերաբերվեք Ձեր բալիկներին...

Բազմաթիվ հետազոտությունների արդյունքում պարզ է դարձել, որ մայրիկի հետ բարի և ամուր հարաբերությունները մեծ նշանակություն ունեն բալիկների  համար, առհասարակ տղաների: Այս պարագայում ամուր կապը մայրիկի հետ նպաստում է հակասոցիալական պահվածքի չեզոքացմանը(Ամսագիր «Երեխաների զարգացում»՝ Child Development 2010 ):

Մեկ այլ հետազոտության համաձայն մայրիկի հետ ամուր կապը, ավելի մեծ տարիքում նպաստում է կողակցի հետ ռոմանտիկ հարաբերություններ ձևավորելիս:

Ընդհանրապես, ծնողների հետ ջերմ հարաբերությունները թույլ են տալիս երեխային ավելի վստահ և պաշտպանված մտնել արտաքին աշխարհ, այդ իսկ պատճառով պետք է անել ամեն ինչ, որպեսզի   երեխայի համար գերիշխի ընտանեկան ջերմ մթնոլորտը:

 

8. Մի ճնշեք երեխային...

Դեռահասները հաճախ չեն ցանկանում շփվել ծնողների հետ, ինչը կարող է պայմանավորված լինել հասակակիցների կողմից ճնշումներով: Այսինքն, հրամայական վերահսկողությունը տանը նպաստում է նույն իրավիճակին նաև դրսում: Դեռահասները պետք է կարողանան պաշտպնել իրենք իրենց, ինչի համար նրանք ունեն ծնողի հովանու և խորհուրդների կարիքը:

9. Մի ձգտեք իդեալների...

Ոչ ոք իդեալական չէ, այդ իսկ պատճառով պետք չէ տանջել ո՛չ Ձեզ և, առավել ևս, ո՛չ էլ երեխային: Այն ծնողները, ովքեր  երեխաներից սպասում են չափազանց մեծ արդյունքներ, առավել լարված և նյարդային են լինում և հաճախ կորցնում են ծնողի համար այնքան կարևոր վստահությունը: Վերոնշյալ խնդիրներից խուսափելու համար պետք է լինել առավել հավասարակշռված և հնարավորինս թեթև վերաբերվել մանրուքներին:

10. Հասկացեք Ձեր երեխաներին...

Յուրաքանչյուր ծնող մտածում է, որ ինքը գիտի երեխային դաստիարակելու լավագույն տարբերակները: Սակայն պարզվում է, որ դաստիարակությունը այքան էլ ունիվերսալ չէ: Հաճախ այն երեխաները, ում ծնողները երեխայի դաստիարակության ոճը հարմարեցնում են իրենց երեխային, ավելի հազվագյուտ են հայտնվում տհաճ և դեպրեսիվ զգացողությունների մեջ, քան այն երեխաները, ում ծնողները նախընտրում են խիստ և ագրեսիվ մեթոդներ: Այստեղ առավել կարևոր է զգալ երեխայի խնդիրներն ու փորձել հոգալ նրա կարիքները առանձնահատուկ ձևով: